Minggu, 24 Agustus 2008

tulak ka Kurau


Wayah buhannya mambawai ma unjun ka kurau. Unda umpat jua tulak. Jadi ba motor trak tulak an, ada pang mun ba duabelas urang nang tulak. Baisukan tu ka simpang ampat buhannya manukar unjun wan umpan. Nang mana kada ba isian tantaran kawa manukar di situ..tamasuk aku nang kada mambawa tantaran, karna tantaran unjun ku patah sudah. Cuma disitu pas habis tantarannya. Jadi kada kawa manukar. Keina di ratu elok aja singgah, disana ada jua urang bajualan tantaran unjun.disitu pas kadada jua tantarannya, nang ada tantaran pair katia tantaran pair. Paksaai unda manukar kawat unjun wan umpannya ja kada tahu kayapakah kaina.

Perjalanan masih jauh. Liku jalan masih banyak banar lagi, kada paparakan sampai. Buhannya di dalam bak trak masih haja baricau, napa-napakah nang dipandir.unda kada tapi tahu jua. Di muara pulau sari trak basinggah. Kira-kira buhannya manukar ruku wan sangu gasan maunjun. Buhannya sapalih turun pada trak. Unda masih calingak calinguk ma itihi kalau-kalau ada nang bajual tantaran unjun, dasar kadada nang nang bajual tantaran unjun sakalinya. Tantaran pair katia tantaran pair nang ada. Sudah ai tu paling aku kada ma unjun tu hari ini. Sampai di lukasi pa unjunan( kurau ), buhannya kuciakan malihat haruan pina banyak timbulan di banyu. Ayu lakasi turunan kita sudah sampai, asing-asingnya buhannya manyiapakan parlangkapan unjun. Ada nang sudah manyisit babarapa ikung sudah. Unda masih haja dalam bak trak sambil ma itihi buhannya manyisit.

“ikam kada ma unjun kah” jar buhannya

“ unda kada baisi tantaran nah” jar ku

“ tu pakai tantaran ku, unda mamair ja hari ini”jarnya pulang

“ ieh..mun kaya itu, minjam ai lah!

“ i-ieh pakai ja”

“ ayu ai tu mun situ ma injami, unda pakai ai”

Ancap ai unda manyiapakan jua, mulai manjarat kawat pakai nilon sampai manjarat ka ujung tantaran wan mangait umpan ka kawat jua lalu malabuh ka banyu. Satumat banar unda malabuh unda manyisit jua, tunggal ikungan unda kumpulakan papuyu nang mamatuk ka dalam bakul, mbahanu haruan nang mamatuk, mbahanu kulacingan, kaya itu tarus manarus! Bilang kada sakira tu pang raminya ma unjun hari itu, asa kada sa apa kamarian ari. Buhannya sudah mulai badatangan mamaraki trak cagar handak bulikan nam sudah, unda masih haja manyisit sambil mahadangi buhannya bakumpul di parak trak.

Imbah buhannya sudah siap bulikan nyar ja unda jua ampih, unda barasihi apa apa nang parlu di barasihi. Minum dahulu, lalu mambawa naik bakul hasil pakuleh ma unjun, uma ai asa barat banar bakul ku, pina parak hibak tu pang. Maka ganal-ganal iwaknya.

Buhannya manjanguk ka bakulku.

“ umaaa! Nang ini hibak bakul ngarannya, ganal-ganal pulang iwaknya”

“ dimana tadi ma unjun?

“ diparak ni pang, kada jauh-jauh”

“ unjun ku tu dasar pamatukan” jar nang ampun unjun

“iyalah!

“ beeiiih, mun papuyu ha barikit tarus!

Hmmm.. unda diam haja kada babunyi-bunyi mananggapinya, biar!

Asal unda hari ini banyak ja bapakuleh, biar unda kada ba isi tantaran tapi unda kawa maunjun wan hibak bakul unda. Hahahaha…kasian dehh..nang ampun unjun, mamair bakulehan lima ikung haruan haja…kalah banyak wan nang ma unjun! Hahaha..

Jam duasatu unda sampai ka rumah. Hehehe…asa ngangal wan uyuh saharian ba unjun nang tatinggal, karasaan banar pang, napa mun tulak ka jajauhan jua. Tapi kada papa mun bakulehan banyak jua kada jadi soal. Sanang banar tu pang. Cihuiii…unda makan iwak hasil ba unjun pakai cacahan uma! Nyamannya. Haruan ba sanga, papuyu ba ubar! Hruup.. beih nang mandangar gin asa batitikan liur, handak marasani. Sudah gin lah, keina pulang bila tulak maunjun unda kisahakan.

Salam

Pa unjunan!

jangan kada ingat kunjungi blog unda

1 komentar:

  1. hapuuuuuuuuuuuukk kisahnya.. jadi banar!! sorang kada bisa maunjun, pabila bila sorang diantari am papuyu nya, kada usah papuyu nang bagincu gin, nang bujur ja. wwkwkwk.. asli rami!! kasi maunjun pulang bos, dihadangi kisah selanjutnya!

    BalasHapus

isi i haja sakahandak ikam