Minggu, 25 Juli 2010

Utuh Laduk wan Aluh Piai

Utuh laduk nangini pina bingung malihat si Aluh Piai tatangga subalah.
“banyaknya pang sudah urang bapara wan si Aluh Piai, tapi pina kadada nang jadinya”.dalam hati Utuh Laduk ni.
“apa garang sababnya ni, coba pang kutakuni, sapa tahu jua aku dapat papadahnya”.kabalujuran si Aluh nang ini lagi duduk di palatar wan umanya.
“ luh. Ui Luh! Napang habar?
“ baik ai ka ai, sambil baparak si Utuh Laduk.
“ aku bingung banarai wan ikam ni”
“hau….bingung kanapang tadih!
“ ya! Am, tiap ada nang bapara wan di ikam, musti kadada nang bajadiannya?
“ u…nintu ah”
“ nangapa garang pasal?
“ anu ka ai, mama tu pang mambarii sarat ka ngangalihan”
“ napa tih saratnya, bulih lah aku tahu”
“ bulih ai, sapa manangat”
“anu Tuh ai, saratnya kada ngalih kada, Cuma banyak nang kada sanggup, jar mamanya Aluh Piai manyahuti.
“cuba pang ulun mandangar, kalu pang ulun ini sanggup”.
“ jeh…ikam ni tuh lah, inda musti haja pang”
“ ai ai kada salahnya pang ya kalo, luh?
“ inggih ma ai, bujur jar kaka Utuh tu”
“ mun ikam sanggup ha Tuh ai”
“ mandangar barang”
“ saratnya tu Tuh ai sabuting haja”
“ napa? Utuh ni manggasak.
“ anak ku ni, bila sudah kawin kaina, jangan di apa apai”
“ mintu haja lah”
“ Iih! Mintu haja!
“ pantas….tas, jar Utuh Laduk pina mangarti.
“ sanggupi haja ka Utuh ai, jar Aluh Piai manggasak. Tamadakannya si aluh ni handak jua wan utuh laduk ni.
Handap kisah Utuh Laduk ni takawin jua wan si Aluh Piai.
Malam partama si Utuh ni kada wani manggatuk si Aluh piai sahama hama, jangan kan manggatuk guring sakalambu haja kada. Dimapa akal supaya kawa. Cinik jua ai Utuh laduk mamikirakan. Napang babaya manggatuk sadikit haja ka awak Aluh, inya bakuriak sing nyaringan.
“ mamaaaa……., ulun di anunya”.
Datang nang kuitan mamaraki, kada jadi Utuh Laduk handak manggamit. Damintu tarus tu hari hari, jadi Utuh Laduk ni tiap baisukan maungut di palatar, sambil bapikir kayapa caranya nih?
Rahatan duduk dipalatar, kada singhaja jua Utuh ni malihat hayam laki manyasahi hayam bini, di itihinya bujur bujur sampai tuntung.
“ oh…kaya itu sakalinya”. Utuh laduk bapikir.
Malam harinya Utuh Laduk langsung praktik. Babaya malihat Aluh Piai…langsung sasahinya. Nyata ai si Aluh ni bingung balalu bukah ai jua kadalam kamar, nang ngaran takutan. Utuh ni haga tarus sampai dapat tu pang. Imbah dapatnya Utuh Laduk di ranjang, dibalik halar tangannya Aluh, tingharapakannya, igutnya di kapala. Aluh tabingung bingung kukuciak, mamaaaaa…..ulun di anunya! Mamaaaa….ulun di anunya!
Mandangar nang anak kukuciak, badadas mandatangi ai kakamar si Aluh.
“ utuhhhhh…….!
Utuh langsung malapas aluh.
“ ingat janji mama wan ikan samalam kayapa?
“ inggih ma ai, ulun ingat ai”
Lamas Utuh ni imbahnya. Kada kawa ba apa-apa salain bajauh.
Malam itu utuh kada dapat sahimpil-himpil pinanya.
“Rupanya aku tadi salah” jar Utuh.
Baisukan maungut pulang dipalatar manjanaki hayam-hayam kaya samalam.
Nang ini lain hayam nang dijanakinya tapi kucing laki bini.
“ oh kaya itu kah” jar Utuh ma itihi sampai tuntung.
“dasar lawas banar pinanya, mun kaya itu, tapi kada salahnya ku cubai pulang!
Malam harinya utuh laduk mamaraki Aluh Piai, kada kaya samalam pang, langsung sasah.
Main mata haja, kijip kijipan badua. Babaya Utuh handak manjapai ka tangan Aluh.
“ bila pian piyan ma Anu ulun malam ini, ulun bakuciak pulang! Kada tahu ai.
Kada jadi Utuh handak manjapai atawa manggamit. Tapi rahatan Aluh pina lingah sadikit. Langsung haja Utuh ni baluncat ka balakang Aluh, rungkupnya Utuh, igut Utuh di kapala pulang, kukuciak pulang Aluh, tapi, kada tapi kadangaran karna tatutup bantal. Kaina lapas nya Utuh. Dua tiga kali nang kaya itu.
Nang ka ampat kali.
“ utuuuuhhhhhhh….., ingat saratku! Nang kuitan datang manjanguk.
Pancat pulang Utuh malam ini.
Baisukan Utuh Laduk ni kada duduk di palatar lagi. Inya bakunjang ka kabun. Kabalujuran malihat sarang Kararangga. Tapikir ulih Utuh.
“ baik di ambil haja, kawa jua gasan ma unjun”.
Bulik ai Utuh ma ambil bakul wan jujurak panjang gasan ma unduh sarang Kararangga.
Imbah ba ulihi dua buah sarang dalam bakul. Timbul kada jadi handak ma unjun. Sarang kararangga dalam bakul tadi dibawanya bulik.
Malam harinya Utuh bagadang! Mahadang kuitan guring dahulu supaya bila aku ma anu si Aluh nyaman.jar Utuh.
Kada sa apa tangah malam hari, dilihatnya nang badua baranak ni guring banar sudah, si Aluh di kalambu subalah wan nang mama di kalambu kamar subalahnya.
Bagamat ai Utuh mamaraki kalambu umanya sambil mambawa bakul nang baisi sarang kararangga nang masih barikit wan jujuraknya. Buatnya dalam kalambu kuitan si Aluh, bukanya tutup bakul. Jujuraknya di parak akan ka kalambu Aluh jaratnya kabatis. Biar kawa manggunjah bakulnya. Siap dah.. di rungkupnya Utuh Laduk si Aluh, balalu kukuciak ai.
“ mamaaa….., ulun di anunya, tulung maaaa! Ulun di anunya”.
Kada sa apa nang mama manyahuti
“ aku gin di anunya jua, nak ai! Mama kada kawa manulungi!
Malam itu Utuh Laduk bahasil manggawi kaduanya sakaligus, nang mama kalang kabut bakiruh mambuangi kararangga, sadang si Aluh takusasai malawan Utuh Laduk.
Napa ada…habis ai kisah.

Oleh: Badaruddin, Anjir 1993

Rabu, 10 Maret 2010

Ba balas Kisah!



Umaaa! Dasar rami babanaran mun nang kaya niti, asa indah bulik napang mun bubuhannya rami banar bakisah iwak wan pahumaan, dalas babalas kisah tu pang. Kami nang mandangarakan ngini napa da, baya umpat mangalangkang haja tatawaan, badarau bila buhannya tuntung bakisah, kada lawas tahurinya pulang kisahnya, mintu haja tatarusan, han barakat lawas kada badapatan! Tampulu jar buhannya, mumpung buhan ikam ni takumpulan, bila lagi mun kada dikisahakan, satahun sakali awam banar kita ni batamuan pulang, yak lo?
Ini ada sadikit kisah nang kawa ku rakam lawan ingatanku, walaupun rakamannya kada pas banar!


Rahat handak batabas di pahumaan! Batamuan lawan iwak Haruan nang sing ganalan kaya batang nyiur maminta tulung lawan aku.
Haruan(H): tulung pang aku ni
KH : apa untungnya aku manulungi ikam?
H : ada haja tu, napa kahandak ikam.
KH : mun kawa manabasiakan pahumaan ku nang tiga puluh burungan ni, ku tulungi ai..
H : ayuja gampang haja, asal aku, ikam pindahakan ka sungai tu!
KH : ayuja, sambil ma angkat iwak Haruan tadi, balalu mambawanya ka sungai
H : tarimakasih….tarimakasih…

Imbah tuntung manulungi si Haruan tadi, manabas ai satumat, imbah itu bulik ai.
Babaya ba isukan handak ma asai manabas! Lingai dah pahumaan kaya nang imbah batabas! Barasih banar, lalu takajut ai aku, imbah ku pariksa bujur bujur…., eih….sakalinya pahumaan ku tadi hibak wan bandan Haruan! Napa da lagi bulik aku kada jadi manabas..barasih sudah pahumaan ku.


Pahumaan nang sudah masak banihnya tarandam wan banyu, hayo…kayapa? Babaya karing Banyu, sabigi bigi banih kadada talihat! Kayapa rasanya hati. Apa am nang di katam lagi? Balalu bulik kada sing padahan ai lagi.
Baluman sampai bulik, batamuan lawan iwak Papuyu, bawa ai bulik..! sakali di balah parutnya, umaaa! Tangah dua Kindai banihnya..

Ada jua nang lain
Rahat papanasan nya ari, Pacul ai baju, sandang ka Bahu! Sambil ba kacak pinggang Ba ucap” Kandangan…!, Barabai…! Mana? Sini!
Marasa urang Kandangan wan Barabai, baparak ai.
Bah! Pacang bakalahian ni, nyata dah!
Sakali urang Kandangan wan Barabai Baparak! Inya ba ucap” Badua lagi, brangkaat!

Sakalinya, Makelar di taksian….wkakakakakkkk…..

salam haja gasan Bubuhan nya lah.

Selasa, 02 Februari 2010

Umpat Maunjun !


Kada pang mun bapiragah harat ma unjun..ti, tagal mun dasar rajaki sapa jua manyangka, ya kalo? Wan kita sudah jua ba ikhtiar supaya pakuleh banyak pakai umpan ini dan itu lah, asal mamatuk, mintu ah…
Samalam tu kada ba astilah pang saurang tulak ma unjun…tagal nang ngaran kawal ma ambili ka rumah dimapa yu, mau kada mau harus tulak, hehehe…kasian kawan datang jauh jauh ma ambili surang supaya surang ni umpat ma unjun lawan bubuhannya.
Jar bubuhannya mun kadada surang kada ramie, nah napa hubungannya?
Eih sakalinya, surang ni nang jadi pamandu tuju ka lokasi, dimana kira kira nang patut di unjuni..beh…., kukira tadi nangapakah? Pina sa a ambili wan saurang.
Ayuai! Barangkat kita, dalas kada mandi baisukan tatap tulak ma unjun.
Panjang jua pang perjalanan manuju ka lokasi, mulai banjarbaru singgah di Ulin manukar umpan wan kawat kawatnya tu, imbahitu manukar bensin wan olie olienya, hanyar tulakan pulang ka arah lokasi, babaya parak wan lokasi singgah pulang di warung sakadar maisi parut, gasan sangu, hehehe …mun kada basangu maka am pacangan tabantai banarai di tangah padang, wkakakakkk….
Barangkat pulang nah ka lokasi, sapanjang jalan banyak jua orang lain nang ma unjun jua, kamana kamanakah buhannya tu? Kada tahu jua saurang, nang panting kami manuju lokasi saurang jua.
Sampai di desa Handil Ujung, kami ba belok kea rah jalan setapak yang licin…, memasuki jalan itu memang agak agak seram deh, sebelah kiri hutan galam, sebelah kanannya pohon Kasturi nang ganal ganal batangnya, maka diparak situ pulang banyak Kuburan, lalu ba parmisi ai kami umpat lalu.hingga memasuki wilayah kampung paling ujung Kabupaten Banjar, yang berbatasan dengan Kabupaten Tanah Laut dan Kota Banjarbaru.
Di lokasi inilah kami ma unjun, hingga sore harinya dan hasilnya,

hmmm….memang luar biasa, jika andika seorang paunjunan…pasti lah handak ma unjun jua ka wilayah ini, hehehehe…..

Ayuja dangsanak ai aku handak manyisit dahulu nah…!