Sabtu, 11 Mei 2013

TA MULAI MA UNJUN !

Lawas jua pang surang kada ma unjun han, babaya kawal mambawai pas tanggal habang sumalam tu, ayu ai jua tulak! Kawal ni mambawai ka gambut pang, pinanya rami urang ba unjun tuju kasana, imbah saruan batsmiah tulakan kami, mandarudut ai han nang ngaran kandaraaan dua tak nang di pakai, nang mambuntil ganal banar awaknya pulang labar am ni, satangah parjalanan basinggah ma isi binsin dua litar wan uli samping han…biar nyaman nih kandaraaan di pakai. Tapi ada nang asa janggal pas kakanak nang misi uli kastrul warnanya kuning mirip wan wadahnya, pinanya sadikit banar misi…ayu ai bayari. Dalam hati asa anu jua pang han jangan jangan kada di isi inya? Sambil tarus bakandaraan…..babaya sampai di parak pabrik koka kula manggalunyur kandaraan mati bakajut, haw…? “Dasar kada di isi kakanak tu tadi pang ulinya? Dalam hatiku. Bagamat ai manyalingar mau hidup masinnya, tagal kada tapian kawa laju. Mbahanu mati mbahanu hidup sampai di parak asrama haji singgah ai manukar uli saluki. Kabalujuran kawal di balakang ni batamuan kawan nang bacungkungan di warung…. “Barajaki am kita” jar kawal ni. napa ada, sabutul saurang kami dapat minuman babutul…lumayan jua han. Tulakan ai kami nih pulang sambil balarut, ujar kawal di balakng ni, “sampai jua kah kita lah? ujarku “sampai haja kita ni”, “kawal kita nang handak umpat ni dimana mahadangi? di Ulin pang subarang urang bajual umpan parak pasar Ulin. Manggalunyur haja kandaraan nih, “dasar ulinya jua ai kada ta isi tadi tu lah?, “iya ai…” Sampai diwarung urang nang bajual umpan. Manukar ai kawat unjun nang sudah banilun, bakul wan umpan ulat bumbung anam bumbung. Sambil mahadangi kawal nang cagaran tulak ba imbai jua..sampat haja pang kawal ni manukar tantaran fibar sabuting, asalnya ti handak manukar paring haja han, tagal asa ngalih pang mambawanya. Kada lawas datang kawal ni badua am jua, sikungnya bibinian, pacarnya pang pinanya? Tulakan ai kami nib a iring iringan.. di simpang tiga liang anggang kami ka arah bati bati manuju pasar papan handak mahantas biar taparak sadikit han… malalui pasar papan kiri kanan bilang banyak urang bajualan kayu ulin haja han…tarus laju haja ni…kada tahuai licak kah nang babanyukah ranjah tarus, pas kana sialnya…haraw tacaburi lubak nang dalam balalu kada hidup lagi am kandaraan…napang mun businya tarandam? Paksaai mahadang karing satumat han, aku ni sambil manyalingar haja jua klo pang mau, tagal asa kipa jua batis…bamandak satumat sambil maminum banyu butul nang di bari kawalnya kawal tadi. Kawal nang umpat ma iringi tadi umpat jua manyalingarakan ….kabalujuran mau hidup…tulakan ai lagi. Disimpangan parak SMP 2 Gambut aku babelok ka kiri..kawal kawal nang di balakang mangarasi tarus haja kita malewati pahumaan ja….ayu ai… sampai ka jalan nang ba aspal..belok kiri tarus ba ampah ka kurau….kada lawas kawal nang di balakang basinggah manukar binsin jua…mahadang ai satumat di bawah pohon banaung satumat….mbahitu tulakan pulang sampai di handil babirik kah kada tapian tahu jua kandaraan ba ulah pulang han manggah inya. “Kira kira ni uli masin saku ai?, “napang bunyinya pina manggaracak…” ku coba ai batakun wan urang kampung disitu klo pang ada bisian Tang? kawa jua mamutar tutup uli masin han…”kadada” jar urang….kasubalah ai pulang batakun….untung banar ada.. babaya di buka ada haja uli masinnya….nah mun kayaitu baik ku tambahi uli sampingnya ja gin ranai. Bubuhanya pina asing asing jua ma ulur tantaran… di paparak situ… tapi asa kada tapi rami pinanya karana kada sasuai wan kahandak… “kayapa kawakah kita” “kawa ai bagamat” Tulakan ai….tarus malalui jambatan Kurau, pasar kurau…sampai di lokasi…hanyar asing asingnya ma ulur..tagal kaliatannya pina kada tapian manyisit. Kawal nang badua ni pina ada haus jua sudah..mana ari pina mahirang awannya…wan di subalah sana hujan labat pinanya arah kasini pang. “sadang ita pindahan” keina hujan Labar am? Ayo” pindahan pulang kami…ba arah bulik ka asal….singgahan dulu pang manukar banyu kinum. Tarus ai sambil balilihat kalo pina ada lokasi nang pina patut di unjuni….? “Tu disitu nah bagus! jar kawal di balakang ni, ayu ai basinggah..babaya buhannya ma ulur di banyu tarang haraw mambarubui hujan ! kuyup ai kami nih ba aampat…”kadapapa hujan nya satumat haja pang, angin pinanya daras…” dasar kada lawas pang han…ada klo unda sapuluh ikung manyisit dah….kawal pulang bahiyau “ disini rami nah! Balalu ba pindah ai kami jua sambil ma arak kandaraan mamaraki buhannya…. Asa tapatut jua pang pakoleh disitu. Hinggan kamarian kami bulikan kandaraan kada mucil lagi tapi di jalan urang bamaghrib sudah….surang asik ja bakandaraan…kada lawas basinggah aku satumat…. “napa “ jer buhannya. “asa padih mataku”. “Batimpungas ai dulu nah! Asa nyaman jua han…sampai di jalan Subarjo aku handak belok ke kanan. Tapi jer buhannya tarus haja lewat Gambut. Ayu ai han….sampai di pasar Gambut ba arah kekiri… singgahan di warung…makanan nasi goreng ai. Imbah itu bulikan… tapi si jalan asa ada nang kada nyaman nih kandaraan di pakai…”bahhhh ….kada salah lagi pang…ban muka kimpis! satatayuhnya ai sambil balilihat klo pang ada tambal ban nang masih buka…tatap balum batamuan..sampai ka parak asrama tantara di Ulin hanyar ada tukang tambal nang masih buka…itu gin parak tutup jua am….untungnya hakun haja manambalakan. Akhirnya sampai jua di rumah. Sekilas perjalanan ma unjun . Tamulai Ma Unjun ! Labar Am?